Tinsley Girişi Böyle Yapar(!)

Tinsley o sabah erken uyanmıştı. Kalktığı gibi etrafına bakındı. Ama görebileceği tek şey kolilerdi. Onun eşyalarını doldurmuşlardı kolilerin içine. Kolilerin içinde olmayan tek şey herhalde Tinsley'in yeni okul formasıydı. Okul forması giymeyi hiçbir zaman sevmemişti Tinsley. Hangi kız severdi ki? Tinsley okul formasını oflaya puflaya üzerine geçirdi. Fakat okul formasını kendine göre değiştirebilirdi. Gömleğini eteğinin içinden çıkartmıştı. Hatta kravatını bile esnetmişti. Gömleğinin başında ki iki düğmeyi de açmıştı. Hmm.. İşte Tinsley olmuştu gene. Herkesten farklı, herkesten değişik ve herkesten güzel Tinsley Carmichael olmuştu. Kızıl saçlarına siyah bir taç geçirdi. Böylelikle saçları gözlerinin önüne geçemeyecekti. Tinsley makyajına geçtiğinde artık giyinip süslenmekten bezmişti bile. Tinsley doğal haliyle çok ama çok güzeldi. Ama kızların çok hoş ve alımlı olduğu bir liseye başvurmuştu. Ve hepsinin içinde sönük kalmaya hiç niyeti yoktu. Aynanın karşısına geçtiğinde parlak kırmızı ve etkileyici bir ruj seçti kendine makyaj masasından. Bu makyaj masasını herhalde annesi almıştı. Tinsley buna sevinmişti. Çünkü böyle sosyetik bir şehir de makyajsız dolaşmak uygunsuz kaçardı. Tinsley güzel gözlerini daha da belirginleştirmek için gözlerine siyah kalem çekti. Bu konularda çok ustaydı. Aslında her konu da ustaydı. Çantasını da koluna taktı. Aynaya bakınca Waverly de ki Queen Bee'yi gördü bir an aynada. Tinsley Carmichael.. Gizemli ve hayat dolu, Tinsley. Karanlık ama bir o kadar da aydınlık Tinsley Carmichael. Erkeklerin onun için öldüğü Tinsley Carmichael.. Tinsley derin bir nefes aldı ve aynaya göz kırparak kendini Manhattan'ın gürültülü yollarına bıraktı. Waverly böyle değildi. Çok daha sessizdi ve insan kendini cennette hissederdi. Okul benim kiraladığım daireye çok uzak değildi. Aralarında sadece 10 blok vardı. Tinsley yürürken insanlar dönüp dönüp ona bakıyorlardı. Tinsley buna hiç şaşırmamıştı doğrusu. Çünkü insanlar onun için taparlardı. Bu düşüncelerle boğuşurken kendimi okulun önünde buldum. Herkes gözlerini kırpmadan beni süzüyordu. Aman ne harika! Yine ilgi odağı olmuştum. Tinsley Carmichael yine odak noktası olmuştu. Tinsley o kötü bakışlarını ve kibirli gülüşünü takınarak okula adımını attı. Ve o an da dedikodular kulağına geldi.

'Kim bu?'

'Tanıyor musunuz bu kızı?'

'Hayır daha önce görmedim, ama çantası şu son moda olan kimsenin bulamadığı çanta değil mi?'

Ah evet o çantaydı. Annem moda dergisi yayınlıyordu ve dergisinin müdürüydü. Her şey ondan sorulurdu. Ve ben ne istersem onu bana vermek zorundaydı. Çünkü bu onun işiydi. Yoksa benim kötü ve bir o kadar da sinir bozucu konuşmamı dinlemek zorunda kalırdı. Gülümsedim.

Okulun ilk günü...
Ne sıkıcı bir gün diye düşündü Jodelle. Yataktan kalkar kalkmaz duş aldı ve makyajını yapmaya koyuldu. Kim bilir ne sürtükler doluşacak okula diye düşündü. Okulunu ne kadar sevsede sürtüklerin çok olması onu çok rahatsız ediyordu. Okuldaki güzel kızlardan biriydi Jodelle 'tamam tamam itiraf etmeliyim ki Jodelle Gözleriyle herkesi kendine hayran bırakan biriydi'. Ama bu durum onu bir sürtük yapmazdı. Yapmamalıydı o böyle yetiştirilmişti çünkü. Bu düşüncelere kafasından uzaklaştırdı ve okul formasını giydi.
Okul forması...
Tanrım ne zevksiz şeylerdi bunlar böyle. Kim tasarlamış olabilir bu ezik şeylerini diye düşündü.
Biran önce evden çıkması gerektiğini hatırladı ve hemen toparlanıp yola koyuldu. Çok geçmeden okula vardı.
Okula geldiğinde herkes bir şeyler fısıldıyordu ve herkes tek bir noktaya bakıyordu sanki. Jodelle herkesin baktığı noktaya baktı ve orada bir kız gördü. Kızın kızıl saçları vardı ve tam bir sürtük gibi giyinmişti. Yüzünde sürtük tipine yakışacak bir bentambirsürtüğümhadibanabakın bakışı vardı.
Jodelle'nin yanındaki kız, kızın çantası hakkında birkaç yorum yapıyordu.
"Tanrım ne güzel çanta!"
"O benim olmalıydı"
Jodelle çantaya baktığında bir an şok olmuştu çünkü o çanta dergilerde yer alan ama asla kimsenin bulamadığı çantaydı. Tek kelimeyle muhteşemdi ama neyseki Jodelle diğer kızlar gibi mal mal süzmüyordu onu.
Kız Jodelle'ye doğru adım adım ilerliyordu. Jodelle'de her zamanki seninhavanbanasökmez bakışını takındı. Kızda bu bakışı farketmiş olacaktı ki Jodelle'yi süzmeye başladı. İkisi de birbirinden gözlerini ayırmadan bakıyorlardı.
Kız Jodelle'den nefret etmişe benziyordu ama bu Jodelle için farketmezdi çünkü o da kızdan nefret etmişti.
Sonunda kız sessizliği bozdu ve ...

Not: Yazmak istedim istersen silebilirsin.

Okula girdiğimden beri herkes fısır fısır konuşuyordu. Bu açıkçası beni daha da mutlu ediyordu. Waverly'deyken de böyleydi. Herkes onun arkasından fısır fısır konuşurdu. Ama tabii bunu Tinsleyin önünde yapmaya cesaret edemezdiler. Buradakiler de bunu mutlaka öğrenmeliydi. Bütün kızları şöyle bir süzdü Tinsley. Özel denebilecek hiçbir şeyleri yoktu. Barbie bebeklere okadar benziyorlardı ki, bundan iğrendim. Hiç değilse Waverly de kızlar daha asyalı daha batılı görünüşleriyle erkeklerin ilgilerini çekerlerdi. Etrafıma daha iyi bakındım. Fısıltılar susmayacak gibiydi. Öldürücü bakışlarımı takınıp etrafındaki kızlara baktı. Hiçbiri onun kadar iyi değildi. Ama bir kız vardı. Gözleri Tinsleyin ilgisini çekmişti. Güzel gözleri vardı. Ama kızın gerisi yalandı. Tinsley kibirli gülümsemesini tekrar takındı. Burda yeniydi ve hala müdürün odasını bilmiyordu. Diğer ezik kızlara soracağına bu kıza sorabilirdi. Tinsley bir danscı gibi süzülerek kızın yanına doğru ilerlemeye başladı. Tinsley genelde çok daha kibirli gözükebilmek için böyle yürürdü. Kızın yanına gittiğin de dudakları birbirine kenetlenmişti. Kızı süzdü ilk önce. Formasını kız hiç sevmiyormuş gibiydi. Tabii, bu ezikçe şeyleri kim sevebilirdi ki! Kızın ona bakışları senden-nefret-ettim-bile-seni-küçük-sürtük bakışlarıydı. Tinsleyin gülümsemesi yüzüne daha da yayıldı. Sessizliği bozmak için konuşmaya başladı.

'Müdürün odası ne tarafta acaba?' diye sordu en soğuk sesini kullanarak. Bir şarkıcı olmasının en güzel yanı da sesini istediği gibi kontrol etmesiydi.

'Müdürün odası ne tarafta acaba?' diye sordu Jodelle'ye.
Ne kadarda yılışık bir kızdı böyle. Jodelle böylelerinden nefret ederdi. Onun soğuk sesine karşı Jodelle:
" 2. katta. Buralarda yenisin galiba. O zaman şunu bil. Herkesin kendine hayran olacağını zannediyorsan yanılıyorsun. Burda herkes birbirine hayrandır. Ama iş başka yere gelince herkes birbirine sırt çevirir. Ve şunu bil senden hiç hoşlanmadım. Ve benim burda hoşlanmadığım biri olduğunda kimse o kişiden hoşlanmaz. Madem düşmanız adını bilmem gerek."'düşmanız' kelimesini tıslar gibi söylemişti. "Benim adım Jodelle Rihanna. Dostlarım bana RiRi derler. Ama evet sen benim dostum değilsin" dedi ve oyuncu olmasının avantajını kullanarak üzülüyormuş gibi konuşmuştu. Sonra yine eski haline döndü ve kıza delici bakışlarıyla baktı.
Arkadan birkaç kişinin "Oo Jodelle hakla şu-sürtüğü" dediğini duyabiliyordu.

Ama kız etkilenmişe benzemiyordu. Jodelle içinden Kahretsin!İlk günden düşman edinebilen başka biri var mıdır bu dünyada?! diye düşündü.

" 2. katta. Buralarda yenisin galiba. O zaman şunu bil. Herkesin kendine hayran olacağını zannediyorsan yanılıyorsun. Burda herkes birbirine hayrandır. Ama iş başka yere gelince herkes birbirine sırt çevirir. Ve şunu bil senden hiç hoşlanmadım. Ve benim burda hoşlanmadığım biri olduğunda kimse o kişiden hoşlanmaz. Madem düşmanız adını bilmem gerek."'düşmanız' kelimesini tıslar gibi söylemişti. "Benim adım Jodelle Rihanna. Dostlarım bana RiRi derler. Ama evet sen benim dostum değilsin"
Bu kız beni sinir etmişti. Ve arkadan duyduğum seslerde beni daha da sinir etmişti. Şimdi gizemli kız havasını bırakıp eski halime dönme zamanıydı. Yoksa bu kız kendini daha fazla bir şey sanacaktı.
'Sana bunları sorduğumu hatırlamıyorum, ama öğütlerin için sağol. Ha, bir de sen kim oluyorsun da benden hoşlanmadığın için herkes benden hoşlanmayacakmış ben ki Waverly'in Queen Bee'si, ve beni tanısaydın inan ki benim o sıradan sürtüklerden olmadığımı anlardın, benimle düşman olmak istemezdin, ama bu senin tercihin seni k*ltak' diye tısladım kıza. 'Ve bir de nasıl olsa adımı öğrenirsin. Herkes benim adımı bilir'' Ve kızı o sinir olmuş haliyle bırakıp arkamı dönerek müdürün odasına yol aldım. Koridorda ilerlerken 'ooo' sesleri duyuyordum. Herkes arkamdan konuşuyordu. Bu beni biraz sinir etmişti. Özellikle o kendini bilmez ezik kızı bir daha görmek istemiyordum. Müdürün odasını tıklatıp girdim içeriye.

'Sana bunları sorduğumu hatırlamıyorum, ama öğütlerin için sağol. Ha, bir de sen kim oluyorsun da benden hoşlanmadığın için herkes benden hoşlanmayacakmış ben ki Waverly'in Queen Bee'si, ve beni tanısaydın inan ki benim o sıradan sürtüklerden olmadığımı anlardın, benimle düşman olmak istemezdin, ama bu senin tercihin seni k*ltak' diye tısladı bana.'Ve bir de nasıl olsa adımı öğrenirsin. Herkes benim adımı bilir'' diye konuşmasına devam etti.
Bu kız kendini ne sanıyordu böyle. Hem salak hem sürtüktü.
Neyseki arkasını dönüp gitmişti yoksa Jodelle'nin elinden bir kaza çıkabilirdi.
Jodelle her ne kadar dış görüntüsüyle masum bir kız gibi görünsede onu sinirlendirdiklerinde gerçekten çok kötü olabiliyordu.
Bu düşüncelerden sıyrıldı Jodelle ve kızın arkasından "Madem Waverly'in Queen Bee'sisin. Çöplüğüne geri dön o zaman." dedi. Çok sinirliydi. Bu kızla gerçekten ciddi problemlerinin olacağını hissediyordu.
Bir an önce olduğu yerden ayrıldı ve sınıfına doğru gitti.

Müdür beni öyle bir süzdü ki bundan feci derece de rahatsız oldum. Adam iğrençti! Ve beni nasıl hayal ettiğini görebiliyordum. Müdür okulu bana anlatırken artık bunalmıştım. Derse girsem bu kadar sıkılmayacağımı biliyordum. Adam bir taraftan beni süzüyor bir taraftan da anlatmaya devam ediyordu. Bense yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirmiş müdürü dinliyormuş numarası yapıyordum. Ah niye bu kadar sinir bozucu olmaları gerekiyorlardı ki sanki. Tinsley bacak bacak üstüne attı. Bunu hiç düşünmeden yapardı ve şimdide pişman olmuştu. Çünkü müdür şimdide bacaklarına bakıyordu. Bir yarım saat boyunca konuştu müdür. Tinsley artık sıkıntıdan bunaldığı an da müdür konuşmasını sonlandırdı. O sıra da zil çaldı. Tenefüs mü olmuştu? Tinsley kapıdan çıkarken müdürde kapıya kadar gelmişti.

''Bayan Carmichael, okulumuzda olduğunuzdan dolayı büyük bir sevinç duyuyorum'' dedi Müdür sesli sesli. Ve o sırada yanımızdan geçen iki kız soyadımı duymuştu bile. Ve ismimi bulmaları da gecikmeyecekti tabii.

'O.. Carmichael mi? Tinsley Carmichael mi?'

'Moda dergisinin sahibinin kızı mı?'

'Ah, o Waverly de ki çılgın kız değil mi?'

İşte yine hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum.