Değişik Bir gün..

Spoiler:

Bugün çok güzel bir gündü bana göre. Hava tam istediğim gibiydi. Güneşli ve hafif rüzgarlıydı. Yatağımdan kalkarken bugünü iyi değerlendirmem gerektiğini düşündüm. Kısa şortumu ve üzerinde "I HeavyMetal" yazan t-shirtümü giyip arabama atladım.
Evden çıkarken nereye gideceğim konusunda bir fikrim yoktu ama arabama atladığımda Starbucks'a gitmeye karar verdim.
Starbucks'tan içeri girip siparişimi vermek için kasaya doğru yürüdüm. Kasada süper yakışıklı bir çocuk vardı. Sarıbomba diye tabir edilen cinstendi. Çocuğa en müthiş gülümsememle -ki benim bütün gülümseyişlerim müthiş – gülümsedim ve
“Selam. Caffè Latte ve çikolatalı cheesecake lütfen.” Dedim çocuğa göz kırpıp yerime oturdum.
Evet gerçekten müthiş bir gündü. Starbucks kendimi mükemmel hissetmemi sağlıyordu. Kahve kokuları bütün dertlerimi unutturuyordu bana. Sürtüklüğümden bile arınıyordum burada otururken.
Normalde buraya hiç yalnız gelmezdim. Hep yanımda arkadaşlarım olurdu. Ama bugün yalnızdım çünkü hepsinin işleri vardı. Keşke burda olsalardı diye düşündüm.

Kahverengi gözlerimi yeni bir güne açtığımda, kendimi mutlu hissediyordum. İçeri giren güneş ışıklarına bakarak, bugünün sıcak olacağını düşündüysem de, açık pencereden gelen rüzgar bana havanın güzelliğini müjdeledi. Prenseslere layık yatağımda doğruldum ve gözlerimi ovaladım. Yatağımın tülünü aralayıp giysi dolabımın önüne geçtim ve dolabı açtım. Bugün ne giymeliydim? Bir stiliste yakışır şeyler... Her zaman şık olurdum, bugün de öyle olacaktı tabii. Havayı da dikkate alarak, hafif hafif esen rüzgara bağlı olarak mini etek giymeye karar verdim. Eteklerimin olduğu bölmeye şöyle bir baktım.
Kot, siyah keten, mor keten...
Bir anda kararımı değiştirip elbise giymeye karar verdim. Yeni diktiğim bir elbisem vardı. Onu giyebilirdim.
Beyaz ve yuvarlak yakaydı, göğüsten sonraki bölüm dökümlüydü. Üzerindeki pembe ve mor karışık desenler insanın sevincini yerine getiriyordu. Onlarca giysinin arasından elbisenin askısını bulup çıkardım ve üstümdeki pijamalarımı çıkartıp onu giydim. Altına giyeceğim ayakkabıysa belliydi. Mor ve önü açık, süet bir yüksek topuklu ayakkabım vardı. Onu da ayağıma geçirdim. Belime kadar inen saçlarımı açık bıraktım ama ne olur ne olmaz diye küçük ve mor el çantama bir lastik toka ve bir kaç tel toka attım.
Çantamı da alıp merdivenlerden aşağı indim ve anneme kuru bir günaydın dedim. Evden çıktığımda siyah spor araba beni dışarıda bekliyordu. Şöforu çağırdım ve bana açılan arabanın kapısından içeri girdim. Şöfor de yerine geçtikten sonra, "Starbucks" dedim. En sevdiğim mekandı ve bugün orada kahvaltı etmek istemiştim.
Çok geçmeden yeşil & beyaz tabelalı Starbucks'ın önüne gelmiştik ve yine bana açılan araban indim.
İçeri girdiğimde kalabalık yoktu, etrafa şöyle bir göz gezdirdim. Ah, Jodelle buradaydı! Ona el salladım, o da beni görüp el salladı. Ayakkabılarımın 'tak tak' sesi eşliğinde yanına gittim ve oturdum.
' Nasılsın tatlım? '
Bu sırada sarışın ve tatlı sayılabilecek, bebek suratlı bir çocuk yanımıza geldi. Hayran gözlerle bana bakışını savarak salata istedim. Diyetimi koruyordum.

Otura otura canım sıkılmaya başlamıştı. Neyseki Nessie'nin içeri girmesiyle neşem yerine gelmişti. BAna el salladı ve bende ona el salladı. Sallana sallana yanıma gelip oturdu. Her zamanki gibi stil ikon görünüyordu. Üzerinde çok şık bir elbise vardı. Büyük ihtimalle bunu kendisi tasarlamıştı. Benim paspal stilimin yanında kraliçe gibi görünüyordu. Çok asil olmayı seviyordu Nessie. Bense rahatıma düşkündüm. Rahat benim için ilk sırada geliyordu. Gerçi çok paspal giyinsem bile bana yakışacağını biliyordu.
Ona gülümsedim ve bana
' Nasılsın tatlım? ' diye sordu. Çok şeker görünüyordu bu haliyle. 3. sınıf olduğuna kimse inanamazdı bu haliyle.
"İyiyim canım. Eee nasıl gidiyor" dedim. Sonra "Hava çok güzel değil mi? Bu havayı değerlendirmeliyiz" dedim.
Bana şöyle bir süzdü. Üzerimdeki paspal şeyleri görmüş olmalıydı. Bir stilistin yanında böyle giyinmemem gerekiyordu ama ben kimseyi umursamayan biri olarak büyük ihtimalle onun diyeceklerine pek takmayacaktım.

Jody, sevecen bir tavırla konuştu.
"İyiyim canım, ee nasıl gidiyor? Hava çok güzel değil mi? Bu havayı değerlendirmeliyiz."
Kafamı salladım. Önce yemeğimi yiyip kendime gelmeliydim. Deminki sarışın çocuk geri gelip salatamı getirdi. Onu şöyle bir süzdükten sonra gülümsedim ve teşekkür ettim. Rica edip kasaya doğru gitti, yerini aldığında hâla bana bakıyordu. Kafamı çevirdim ve çatalımı önce marula, sonra domatese batırdım ve hızlıca çiğneyip yuttum. Bir yandan da Jody'i süzüyor, üstüne giydiği salaş şeylere bakıyordum. Bir stilistle alışverişe ihtiyacı vardı, gerçi o hep böyle giyiniyordu. Başkalarının tarzına karışamazdım fakat ona biraz öneri vermeliydim. Pembe parlatıcılı dudaklarıma gülümseme kondurarak konuştum. Önüme gelen bir tutam saçımı arkaya ittim. " Alışverişe çıkabiliriz. Bir kaç bir şey almalıyım. Hem sana da bir şeyler bakarız. Ne dersin? " dedim.
Etrafına rimel ve siyah kalem sürülmüş kahverengi gözlerimle gözlerinin içine bakarak gülümsedim. Bir yandan da salatamı yemeye devam ettim.

" Alışverişe çıkabiliriz. Bir kaç bir şey almalıyım. Hem sana da bir şeyler bakarız. Ne dersin? " diye sordu.
Bu soruyu elbette ki bekliyordum. Ayrıca ciddi bi alışverişe ihtiyacım vardı. Tam ben bunları düşünürken yakışıklı farson Nessie'nin salatasını(!) getirdi ve Nessie salatasını yemeye başladı. Salata mı (!) diye düşündüm. Starbuck'a gelip salata yemek hep faribime giderdi zaten.
Ona gülümsedim ve tepkimi belirttim.
"Salata mı? Daha ne kadar zayıflamaya çalışıyorsun" dedim ve kıkırdadım. Ve devam ettim.
"Alışeriş. Olabilir. Neden olmasın? Ayrıca senin gibi bi stilistle alışverişe çıkmak harika olur"dedim ve gülümsedim. "Ayrıca partim için bikaç elbise tarzı şeyler bakmalıyım" dedim. Partiyi duymamış olmalıydı ki bana -bönbön- baktı.
"Hey! partimden haberinin olmadığını söyleme sakın. Elbette ki geleceksin" dedim.

Bana gülümsedi, gülümsemesi iğneleyici gelmişti.
"Salata mı? Daha ne kadar zayıflamaya çalışıyorsun" dedi ve kıkırdadı. Ve devam etti.
"Alışveriş. Olabilir. Neden olmasın? Ayrıca senin gibi bi stilistle alışverişe çıkmak harika olur" dedi ve gülümsedi tekrar. "Ayrıca partim için bikaç elbise tarzı şeyler bakmalıyım" dedi. Elbette ki partisi olduğunu biliyordum. Sağdan soldan duymuştum. Ona yakışır bir 'rock' partisi olacaktı. Yine de anlamamış gibi baktım. Beni davet etmemişti. Hey? En azından mesaj atabilirdi değil mi?!
"Hey! partimden haberinin olmadığını söyleme sakın. Elbette ki geleceksin." dedi. Öyle hızla ve ard arda konuşmuştu ki, hangisine hangi sırayla cevap vereceğimi şaşırdım ve konuşmaya başladım. Bu seferki gülümsemem iğneleyiciydi ve gözlerimi kısmıştım hafiften.
" Salata... Sadece formumu korumaya çalışıyorum. Zaten fazla yemek yemeyi de sevmiyorum. " İncecik fiziğimden bu anlaşılıyor olmalıydı zaten ve devam ettim. " Partin için... Evet elbise bakarız. Ben de bakarım ona göre. Tabii, gelmeye çalışırım. Pek benim tarzım bir parti olmasa da. " dedim ve gülümsedim bu sefer içten bir şekilde. Salatamı yavaş yavaş yemeye devam ettim. Acelemiz yoktu sonuçta değil mi?

" Salata... Sadece formumu korumaya çalışıyorum. Zaten fazla yemek yemeyi de sevmiyorum. " dedi ve devam etti. " Partin için... Evet elbise bakarız. Ben de bakarım ona göre. Tabii, gelmeye çalışırım. Pek benim tarzım bir parti olmasa da. " dedi.
Ona gözlerimi kısarak baktım sanki alınmış gibiydi ve bende o anda ona bi mesaj bile atmadığımı farkettim. Ben bunları düşünürken o yavaş yavaş salatasını yiyordu.
"Ah. Hadi ama üzgünüm seni çağırmayı unutmuşum. Ayrıca ne demek tarzım değil. Rock yaşam tarzıdır. Rock insanın kafayı bulmasına en çok yardımcı olan şeydir."dedim ve pis pis güldüm.
Tabiikide rock dinleyince kafan isteristemez şişiyordu ve birde içkili olursan müthiş oluyordu. Tabii ki bu sosyetenin hoş karşılamayacağı bi durumdu. Nessie de sosyetenin asil üyesi olduğuna göre ona anlatamazdım herhalde.

"Ah. Hadi ama üzgünüm seni çağırmayı unutmuşum. Ayrıca ne demek tarzım değil. Rock yaşam tarzıdır. Rock insanın kafayı bulmasına en çok yardımcı olan şeydir." dedi ve güldü kıkırdayarak.
Çok kabaydı. "Kafayı bulmak" da ne? Ben de bilirdim sarhoş olmayı, hatta içmek en sevdiğim şey bile sayılabilirdi. Ama "kafayı bulmak" kaba bir tabirdi. Yaşam stilini anlayabiliyordum ancak böyle salaş bir hayat istemezdim. Belki de aile çevremden kaynaklanıyordu. Gülümsedim.
" Bangır bangır, kuru bir gürültüymüş gibi geliyor bana rock. Klasik rock dinlediğim olur ama yeni sanatçılardan pek hoşnut değilim açıkcası. Ne bileyim, beynimi çok dolduruyor boş yere. Ama neyse. Gelirim. Ne zamandı?" dedim.
Channel'ın geleceğini de duymuştum. Orada çokca dedikodu bulabilir, eğlenebilirdim. Hatta bilerek gossip girl'e bile çıkabilirdim, skandal yaratmak iyi olurdu. Gündemde kalmak...
Belki de artık insanların beni görmelerinin vakti gelmişti. Stil kraliçesinin bu kadar basında olmaması yeterdi. Erkeklerin de gelmesini umuyordum, böylece müthiş bir gece olabilirdi.

" Bangır bangır, kuru bir gürültüymüş gibi geliyor bana rock. Klasik rock dinlediğim olur ama yeni sanatçılardan pek hoşnut değilim açıkcası. Ne bileyim, beynimi çok dolduruyor boş yere. Ama neyse. Gelirim. Ne zamandı?" diye sordu.
Ona biraz şaşırmıştım doğrusu. Rock'ı nasıl bangır bangır kuru gürültü olarak değerlendirebiliyordu ku. Neyse. dedim içimden.
"30 Ağustos'ta. Herkes gelecek. Ve biz yani Tins ve ben değişik skandal şeyler yapmayı düşünüyoruz. Tabi erkeklerde olacak." dedim ve gülümsedim.
" Tinsley'in çevresi büyük ve kesinlikle çok müthiş tipler. Yani gelmezsen çok şey kaçırırsın tatlım."

"30 Ağustos'ta. Herkes gelecek. Ve biz yani Tins ve ben değişik skandal şeyler yapmayı düşünüyoruz. Tabi erkeklerde olacak." dedi ve gülümsedi. Sanki düşüncelerimi duymuş gibiydi.
Devam etti.
" Tinsley'in çevresi büyük ve kesinlikle çok müthiş tipler. Yani gelmezsen çok şey kaçırırsın tatlım."
Şu Tinsley... Havalı bir tipe benziyordu. Hoşuma pek gitmemişti, dikkati üstüne çekmişti şu sıralar. Ama benim olduğum konuma asla ulaşamazdı bu küçük prenses.
Erkeklerin gelmesi iyiydi. Belki de hoş birilerini bulurdum. Keşke evde bir parti olsaydı diye düşündüm. Böylece birilerini odaya atabilirdim. Kendi kendime gülümsedim.
" İyi. " dedim. Sonra devam ettim.
" Ee, senin nasıl gidiyor? Bu parti işini kim soktu kafana? " dedim ve gülümsedim tekrar.

" Ee, senin nasıl gidiyor? Bu parti işini kim soktu kafana? " diye sordu Nessie. Daha önce bunu cevabını hiç düşünmediğimden, partiye nasıl karar verdiğimi bilemiyordum. Düşündüm ve cevabımı verdim.
"Şeey. Aslına bakarsan bilmiyorum." dedim ve kıkırdadım. "Yani kesinlikle bi sebebi yok partinin. İstedim ve oldu. Ve aslında daha yakın bi tarihte yapacaktım ama Brooke'un partiyle çatışsın istemedim. Ve böylece bir ayda süper iki partiye gitmiş olacağız." dedim ve kahvemi içmeye devam ettim.
Nessie ise hala salatasını yiyordu. Bu kadar zamanda hala bitirememiş olması beni gülümsetmişti.

Biraz duraksadıktan sonra devam etti.
"Şey, aslına bakarsan bilmiyorum." dedi ve kıkırdadı. "Yani kesinlikle bi sebebi yok partinin. İstedim ve oldu. Ve aslında daha yakın bi tarihte yapacaktım ama Brooke'un partiyle çatışsın istemedim. Ve böylece bir ayda süper iki partiye gitmiş olacağız."
Evet, partinin geç olması beni şaşırtmıştı. Yaz aylarının son günü, parti olacaktı. Gitmeyi çok istiyordum ama yetişemeyebilirdim. O hafta bir aile yemeğimiz olacaktı. Oradan da kaçıp partiye gidemezdim herhalde. Gülümsedim. Brooke da beni partisine çağırmamıştı beni, tanrım, bu okulda beni kimse tiye almıyor muydu? Ama umrumda değildi, çağırılmadığım bir yere gitmeye zaten gerek yoktu.
" Evet. " dedim kaşlarımı kaldırarak. Manalı bir evetti. Çünkü bu yaz sadece bir partiye gitmiş olacaktım. Keşke Temmuz aylarında bir parti düzenleseydim, diye düşündüm. Benim hazırlayacağım parti şüphesiz hepsinden iyi olurdu. Salatamın son parçalarını yedikten sonra elimi havaya kaldırdım. Deminki garson çocuk yanımda bitiverdi.
" Hesabı alabilir miyim? Sadece salatanın. " dedim gülümseyerek. Tabii, dedi ve hesabı getirmek üzere kasaya ilerledi. Jodelle kendi hesabını kendi öderdi, bonkörlük yapmaya hiç niyetim yoktu.
" Kalkalım mı artık? " dedim Jody'e.

" Kalkalım mı artık? " diye sordu Nessie.
Kafamı 'evet' der gibi salladım. Kahvemin son yudumunu içtim, hesabımı ödedim ve ayağa kalktım. Nessie'ye "Nereye gideceğiz?" diye sordum.
Alışverişe gideceğimizi tahmin ediyordum. üstüme başıma tekrar göz geçirdim. Gerçekten paspal görünüyordum ama yinede güzeldim. Çantamdan aynamı çıkardım ve makyajıma baktım. göz makyajım akmamıştı bu duruma seviniyordum. Çünkü her ne kadar paspal giyinsemde herzaman çok koyu bir göz makyajı yapardım. Ve akmamasına çok seviniyordum.

" Barneys'e gidelim mi? Dilersen oradan da Tiffany'e gidelim. Benim zaten Tiffany'e gitmem gerekiyor, beraber gidebiliriz istersen." diye sordu.
Ona baktım ve "Tamam. Benim için sorun yok." dedim ve gülümsedim.
Çantasından aynasını çıkardı ve kendine baktı. Çok güzel görünüyordu tabiiki. Onu zaten her zaman çok beğenirdim. Benden küçük olduğuna kimse inanamazdı zaten. Ben bile hala inanamıyordum.
Tekrar gülümsedim ve kapıya doğru yol aldık.