NY'da Eski Sevgiliden Dost Olmaz Sözü Yalandır !

Sebastian M. Skylar & Jodelle Darica

NY'da Eski Sevgiliden Dost Olmaz Sözü Yalandır ! Chace-C-3-chace-crawford-12069567-100-100

NY'da Eski Sevgiliden Dost Olmaz Sözü Yalandır ! 22222438915567183274

Starbucks'un bir köşesinde yazılarını yazan Jodelle sıkıntıyla iç çekti. Yalnızdı, daha doğrusu şu sıralar hep yalnızdı. Tinsley'le kavga ettiklerinden beri iyice istenmeyen kız sıfatına oturmuştu. tek dostu Xena'ydı. Ona dertlerini anlattığında elbette ki doğru olanı yaptığını söyleyip duruyordu. Bu çok normaldi çünkü Jodelle onu seçmişti. Yanlış yaptığını söyleyemezdi herhalde. Bu yüzden Jo'nun tarafsız yorum yapabilecek birisine ihtiyacı vardı. Yoksa derdi içinde patlayacaktı.
Acaba doğru olanı mı yaptım sorusu onu yiyip bitiriyordu. Elbetteki geri dönemezdi fikrinden. Bunu yaptığına memnundu da çünkü sonuçta yanından hiç ayrılmayan, gerçek bir dostunu seçmişti. Ne zaman istese Xena yayında oluyordu ama yinede yetmiyordu. Belkide herşeyi yüzüne gözüne bulaştırmıştı, bilemiyordu.
Birden aklına Sebastian gelmişti. Eski sevgilisi. Kavga ederek ayrılmışlardı ama bu onların tekrar dost olmayacağı anlamına gelmiyordu ya. Hem Seb arafsız düşünebilirdi ve o gerçekten iyi yürekli biriydi. Jo'yu anlayacağına emindi.
Jo telefonunu çıkardı ve Seb'e sesli mesaj gönderdi.
"Selam Seb. Benim Jodelle. Görüşelim mi? Starbucks'ta olacağım." dedi.
Seb belkide gelmeyecekti ama Jo her nedense onun geleceğini hissediyordu yada gelmesini gerçekten çok istiyordu.

*Selam Seb. Benim Jodelle. Görüşelim mi? Starbucks'ta olacağım.*

Tanıdık sesi o kadar uzun süredir duymamıştı ki kaşlarını çattı. Acaba bir şey mi olmuştu? Hayır, sesi iyi geliyordu. Derin bir iç çekiş eşliğinde dolabına doğru ilerleyip ahşap dolabın kapısını araladı. Genelde yaptığı gibi bakmadan bir T-shirt ve kot seçmek yerine b sefer dolabın önünde birkaç dakika bekleyerek ne giyeceğine karar vermeye çalıştı. En sonunda gözlerinin rengini iyice ortaya çıkaran zümrüt yeşili bir T-shirt ve kot pantolonda karar kıldı. Jo büyük ihtimalle şu anda Starbucks'taydı ve onu bekletmek istemiyordu, ayrıldıklarından beri hiç görüşmemiş hatta partilerde sık sık karşılaşsalarda hiç konuşmamışlardı. Bunu aniden neyi değiştirdiğini merak edip hızlandı. Hızlıca odasından çıkarken gözü aynadaki yansımasına takıldı. Yanağındaki yastık izinin Starbucks'a gidine kadar geçeceğini umuyordu. Saçlarına kararsızca baktıktan sonra düzeltti.

"Şu müziği kapat şapşal."

Şoförü seçerken hangi tarz müzik dinlersin diye seçmemek saçmalık olmuştu. Şoförünün klasik müzik hastalığı zaten gergin olan sinirlerini iyice germişti. Limuzinle gelmek hataydı ama araba sürme havasında kesinlikle değildi. Starbucks'ın önüne geldiğinde birkaç dakika tereddüt ettikten sonra kendinden emin bir biçimde arabadan inip içeriye girdi. Belki de birkaç içki içip gelseydi -yani kafası güzelken- daha rahat olurdu. Jodelle'i gördüğünde yüzünde küçük bir tebessüm belirdi. Eski sevgilisi ve yeni arkadaşına doğru ilerlerken gevşemek için uğraştı. Jo'yu iki yanağından da öpüp yanındaki sandalyeye oturdu. Fazla ileriye kaçmadığına emindi, ikisi de böyle şeyleri önemsemezdi.

"N'aber Jo?"

Seb içeri girdiğinde yüzünde kocaman bir tebessüm belirdi Jodelle'nin.
"Geleceğini biliyordum" dedi yerlerine oturduklarında. "Açıkçası nereden başlasam bilemiyorum. Olanları duymuşsundur Marguriette'dan. Kendimi çok yalnız hissediyorum, ve tarafsız düşünecek birine ihtiyacım var. Seni o yüzden çağırdım." dedi.
Jo hemen sıkıntılarıyla Seb'i boğmak istememişti o yüzden herşeyi yavaş yavaş anlatacaktı. Ve emindi ki Seb'de onu ılımlı bir şekilde dinleyecekti. O hep öyleydi zaten. Jo onun yeşil gözlerine baktığında neden ayrıldıklarını birkez daha düşündü. Aslında bir sebepte yoktu. Sadece anlaşamıyorlardı. Ama Jo onunla sevgili olmak değil gerçek iki dost olmayı çok istiyordu. Zaten onunla sevgli de olamazlardı çünkü Seb başkasına aitti. Marguriette'ye aitti.
O kızda ne olduğunu bilmesede Jo, Seb ona gerçekten değer veriyordu. Öyleki artık değişmiş görünüyordu Seb. Eskiden her partiye ayrı kızla gelen Seb artık sadece onunla geliyordu. Bu durum ilk başlarda Jo'yu şaşırtsada alışmıştı. Ve emindi ki iki iyi dost olabileceklerdi.

Cebinden çıkardığı sigarayı yakerken kaşlarını çatmış Jodelle'i dinliyordu. Önce neyden bahsettiğini anlayamasa da Marguriette'nin bu konu hakkında konuştuğunu hatırladı, ilgisiz görünmeye çalışsa da her dediğini can kulağıyla dinleyip Jo için endişelenmişti. Çevresi epey popüler bir kız da olsa Constance Billard kızlarının ne yapacağı hiç belli olmazdı, yüzünü buruşturarak arkasına yaslandı ve sigarasını dudaklarına götürdü. Eskiden beri Jodelle'i tanıyordu, ilk başlarda arkadaş olarak başladıkları ilişkileri sonrasında sevgililiğe yönelmişti. Birkaç ayın ardından ayrılıp bir daha hiç konuşmamışlardı, kavgalı bir biçimde ayrılmanın kötülüklerinden biriside buydu; gerçekten değer verdiğiniz bir kişiyle göz göze gelince gözlerinizi kaçırmak ya da onun bulunduğu ortamda huzursuz olmak. Oysa ki Seb şu anda kendisini oldukça rahat hissediyordu, bir şekilde üstlerindeki gerginlik kalkmıştı. Zümrüt yeşili gözlerinin Jo'nun iri çikolata kahvesi gözlerine dikerken kendisini yakın bir arkadaşına erkekler hakkında öğüt veriyormuş gibi hissediyordu.

"Evet, duydum."

Bir şeyler daha söylemek istese de susmayı tercih etti, dıştan oldukça saf ve temiz görünün Jo'nun içtende öyle olduğunu biliyordu. Bu yüzden epey hata yapmıştı aslında. Sigarasını bir kez daha dudaklarına götürüp dumanını üfledi.

"Anlat hadi. Ben iyi bir dinleyiciyim bilirsin."

Gülümseyerek Jodelle'e göz kırptı.

"Evet biliyorum." dedi Jo ve gülümsedi. "Öncelikle okuldaki kızların çoğu bana düşman. Tinsley'le kavga ettiğimden beri bana iyi davrananlar bile düşman olmuş durumda. Ne olmuş yani en yakın arkadaşımı, dostumu seçmişsem. Tabi ben Xena'yı seçince kıyamet koptu. Herkes beni öldürme planları yapıyor. İşin komik tarafıda o beni tehdit edenler hiçbirşey yapamıyorlar, yapamayacaklar." dedi kendinden emince. Açıkçası bu kadar rahatlayacağını düşünmemişti Jo. Sanki üzerinden bin ton ağırlık kalkmıştı. Gülümsedi. Seb'in gözleri anlayışla parlıyordu. Jo konuşmasına devam etti. "Tarafsız birine ihtiyacım vardı. Ve bu kişi kesinlikle sensin. Doğru olanımı yaptım bilmiyorum. pişman değilim, geri dönüşüde yok, Evet. Ama bunu başkasının ağzından duymak beni rahatlatacak" dedi Jo.
Seb'ten bir cevap bekliyordu. Ufacıkta olsa birşey.
Bütün bunları anlatması bile yetmişti aslında ona. Arkasına yaslandı ve Seb'in ne diyeceğini merakla bekledi.

Yüzünü buruşturdu, YDY'da ki sözde kraliçelik olaylarından nefret ediyordu, insanların birbirini kullanıp harcaması, arkalarından planlar yapması oldukça can sıkıcıydı. Jo'nun konuşması bitince derin bir iç çekerek konuşmaya başladı:

"Boşversene, yakında mezun oluyoruz ve çoğunun yüzünü bile görmeyeceksin. Hem eğer bu kararından memnunsan diğerlerinin ne dediği o kadar da önemli değil."

Erkek olduğu için bir kez daha şükrederken gülümsedi, Jodelle'nin diğerlerini takmadığı ortadaydı. Umursamaz bir tavırla konuşuyordu. 'Tarafsız biri' kesinlikle Seb'di. Çünkü belli etmeselerde her kızın bir tarafı elbette vardı fakat bir erkek kızların bu kraliçelik olaylarını umursamazdı. Konuşmak için dudaklarını araladı:

"Pişman olmadığın sürece bir sorun yok."

Gülümsedi. Parmaklarıyla masada ritim tutarken konuşmak için başka bir konu arasa da konuyu Jo'nun açmasını bekledi.

"Çok iyisin Seb. İyiki seni çağırmışım." diye söze başladı Jo. Mutluydu çünkü aradığı tarafsız birini bulmuştu. Ve ayrıca artık arkadaş olabilirlerdi ve bu durum kesinlikle Jo'nun çok hoşuna girdiyordu. Sözü nasıl devam ettireceğini bilemiyordu Jo. Sonunda düşündü ve söze başladı.
"Sadece kraliçelikle olsa keşke." diye iç çekti. "Tabi birde arkamdan çevirilen entrikalar var. Pembe dizilerdeki istenmeyen kız gibiyim. Belki duymuşsundur geçen gün kavga ettim. Ve çok büyük bir sırrım ortaya çıktı." dedi ve annesini düşündü. Yada annesi olmayan annesini. Kimin umurundaydı ki ayrıca bazen iyiki öz kızı değilim diye şükreder olmuştu. Ama yinede bunu herkesin öğrenmesi canını sıkmıştı. Söze tekrar başladı "Kavga sonucunda müdürden azar işittim belki ama babam saolsun beni yine kurtardı, okuldan atılmaktan." diye gülümsedi. "En çokta onu hayal kırıklığına uğratmak canımı sıkıyor. Biliyorsun o beni herşeyden çok sever." dedi.

Elbette biliyordu. Jo’nun ailesiyle tanışmış hatta babasıyla epey hoş bir muhabbetleri bile olmuştu. Fakat Jo ile ayrıldıktan sonra babasını hiç görmemiş ve sonuç olarakta hiç konuşmamışlardı. Jodelle'nin bahsettiği sırrın ne olduğunu merak etse de bu konuya değinmedi, kim bilir belki de bildiği bir sırdı. Ya da konuşmadıkları dönemde olan bir olaydı. Gerçi bu sırrın gg tarafından yayınlanmamasına oldukça şaşırmıştı. Her neyse. "Ah evet Bay Darcia. Futbol konusunda epey öğüt vermişti." Sırıttı, futboldan asla hoşlanmamış bir genç olsa da kabalık etmemek için onu merakla dinliyormuş gibi yapmıştı. Jo'nun ailesiyle tanışmasıysa tam bir fiyaskoydu, annesi bütün gece Jo'nun oynadığı bir film hakkında yorumlarda bulunup diğerlerine konuşma hakkı vermemişti. Ancak annesi tatmin olduktan sonra babasıyla bir iki kelime konuşabilmişlerdi.
"Peki bundan sonra ne olacak? Yani, hep Xena ve onun çevresiyle mi takılacaksın." Bu olaylar konusunda aslında çok bilgisi yoktu. Fakat M ve takıldığı kişiler sürekli böyle saçma konular hakkında konuştuklarından az çok bir şeyler biliyordu. Gözlerini Jo'ya dikti ve görüştüklerinden beri ilk kez onu doğru düzgün inceleyebildi. Fazla değişmemişti, sarı uzun saçları ve buz mavisi gözleriyle çoğu erkeği etkileyecek türdendi. Aslında o zamanlar Seb'i etkileyende fiziği olmuştu fakat sonra onu tanıyınca kişiliğinden de hoşlanmıştı. Şimdi karşılıklı dertleşecek iki arkadaş olmaları çehresinde büyük bir gülümseme oluşmasına neden oluyordu.

Seb'in söyledikleri Jodelle'nin gülümsemesine sebep olmuştu. Uzun zamandır ilk defa böyle rahatlamış ve mutlu hissediyordu. Sonra Seb'in sorusunu düşündü. Gerçekten de bundan sonra ne olacaktı? Aslında o da bilmiyordu.
"Aslında Xena'nın hep yanında olduğum söylenemez. Yani ben onu hep yanımda olsun diye seçmedim sadece o benim eskiden beri arkadaşım. Ve iyi anlaşıyoruz. Açık konuşmak gerekirse kızlar Xena'ya değilde bana tavır almışlar gibi. Umrumda değil tabi ama sanki ben ayrı bir tarafmışım gibi görünüyor." dedi.
Açıkçası tam olarak böyleydi, Xena ile konuşanlar Jo ile konuşmuyor hatta düşman oluyorlardı. Bunun nedeni ise Jo'ya göre, onun fazla asi ve umursamaz olmasıydı.
Şimdi ise bunu düşünmek istemiyordu. Sonunda kendine yakın iyi bir dost bulabilmişti. Şimdi ise tek istediği bu dostluklarının yanlış anlaşılmamasıydı.

Geleceğin belirsiz olması her zaman sinirini bozmuştu, küçüklükten beri hep bir kahin gibi geleceğin nasıl olacağını bilmek ister hatta bunun hakkında saçma sapan kurgular yapardı. Gözlerini devirdi, küçüklükte yaptığı saçmalıkları hatırlamak bile midesinin bulanmasına neden oluyordu. Ellerini birbirine kenetleyip yüzünü buruşturdu. Konuşmak için dudaklarını araladığında ses tonunun rahatlatıcı çıkması için uğraştı. Bilirsiniz, arkadaşlar birbirlerine moral vermek için vardır ve Seb'in görevini yapması gerekiyordu.

"Imm, o zaman kimseyi takmıyorsun ve istediğin gibi yaşıyorsun anlaştık?"

Daha doğrusu, diğerlerini takma ve yaşamına bak. Aslında bu konu hakkında Marguriette ile konuşmak isterdi, Jo'nun gerçekten değer verdiği birisi olduğunu ve ona karşı daha iyi davranmasını. Ama M'nin onu dinlemeyeceğini biliyordu. Chanelle'nin kuzeni olduğundan büyük ihtimalle o da Jo'ya düşman kesilecekti. Ya da bir kerelikte olsa bu meseleye karışmazdı. Kim bilir... Konuyu değiştirmek için dudaklarını araladı bu sefer:

"Ee, hayat nasıl?"

"Aynı, bir değişiklik yok." dedi umutsuzca. Annem hala iğrenç davranıyor bana. Babamsa yine aynı demeyi istemişti ama bunları dile getirmek istememişti. Gülümsedi ve "Aslında biraz endişeliyim. Sonuçta dost olduğumuza göre, Marguriette sorun edebilir. Sonuçta Cha'nın kuzeni. Ama ben kesinlikle dostluğumuz bozulmasını istemiyorum." dedi ve devam etti. "Ee sende ne var ne yok? Marguriette seni gerçekten değiştirmiş görünüyor." dedi ve göz kırptı.
onunla yeniden sevgili olmadan önceki hallerine dönmüşlerdi. Bu Jo'yu çok mutlu ediyordu. Artık onu anlayacak, derdini paylaşabileceği tarafsız birini bulmuştu. Ve bunun gerçekten ama gerçekten bozulmasını istemiyordu.

Ellerini saçlarının arasında gezdirdi, dalgın olduğu zamanlarda hep böyle yapardı. Büyük ihtimalle Jo'da bunu farketmişti. M büyük ihtimalle sorun ederdi ama karışacağını sanmıyordu, sonuçta eskiden sevgili bile olsalar bir arkadaşıyla görüşmesine karışacağını düşünmüyordu. Gerçi Marguriette'nin ne yapacağı belli olmazdı ama her neyse. Değişmeye gelinceyse bu knouda oldukça haklıydı J. Değişmesinin tek nedeni M değildi aslında, eskiden yaptığı hataları yapmak istemiyordu artık. Neredeyse üniversiteye gidecek olduğundan artık geleceğini düşünmesi gerekiyordu ve bu her gün başka bir kızla yatarken olmazdı. Fakat M olmasa bu kesinlikle bu kadar kolay olmazdı. Acaba M ile beraber olmasa Jo ile tekrar beraber olur muydu diye düşünse de bu düşünceyi kafasından hemen uzaklaştırdı.

"Ah, evet. Her şey epey değişti."

Gülümsedi, cebinde titreyen telefon dikkatini dağıttı. Elini cebine sokarak telefonu çıkardı. Bir yeni mesaj. GG'den olmadığını umarak açtı.

*Hey, CP'a gel.*

Jonahtan. Gözlerini devirdi, güzel bir sohbetin içine edecek zamanı bulmuştu. Her neyse.

"Hadi seni kaçırıyorum."

Gülümseyerek ayağa kalktı. Jo ile takılmayalı epey olmuştu. Kızın toparlanması bekledi. Birkaç dakika sonraysa oradan çıkmış Central Park'a doğru ilerlemeye başlamışlardı.

RPG bitmiştir.